Με την ευκαιρία της ένταξης της Μαυρακείου Σχολής του Ελληνικού στο Πρόγραμμα Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης και 50 τόσα χρόνια μετά τον θάνατο του*, είναι σκόπιμο να αναφερθούμε στον ιδρυτή της Σχολής, μέγα ευεργέτη του χωριού μας και όχι μόνο…
0 Ιωάννης Μαυράκος του Ηλία και της Γεωργίτσας Συναδινού γεννήθηκε στο Μουλάτσι, όπως το έλεγαν τότε, το 1881. Πήγε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού, που εκείνα τα χρόνια, στεγάζονταν σε διάφορα σπίτια. Τελειώνοντας το Δημοτικό, φοιτά στο Ελληνικό Σχολείο στη Στεμνίτσα που ήταν το γνωστό Σχολαρχείο της εποχής. Αφού ολοκληρώνει την φοίτηση του, εργάζεται στο κατάστημα εμπορίας δερμάτων που διατηρούσε από χρόνια στην Καλαμάτα ο μεγαλύτερος αδελφός του Χαράλαμπος (γεννηθείς το 1864).
Στην ηλικία των 21 ετών φεύγει για την Αμερική, όπως πάρα πολλοί συμπατριώτες μας, για μια καλύτερη τύχη. Φτάνοντας στην Αμερική κάνει διάφορες δουλειές μέχρι να εγκατασταθεί στο Saint Louis της πολιτείας Missouri. Εκεί γνωρίζεται με την σύζυγο του Mandline, μετανάστρια και αυτή, από την Γερμανία. Το 1912 γεννιέται ο γιος του Ιωάννης Μαυράκος που τον αποκαλούν Jack. Μαζί με τη γυναίκα του δημιουργούν ένα μικρό εργαστήριο παραγωγής γλυκισμάτων σοκολάτας. Η δουλειά τους πηγαίνει πολύ καλά, με αποτέλεσμα το μικρό εργαστήριο σύντομα να μετατραπεί σε βιομηχανία παραγωγής σοκολάτας που κατακτά όλη την Αμερική, κάνοντας το σήμα της εταιρείας πασίγνωστο. Αποκορύφωμα της επιτυχίας της εταιρείας είναι ότι κατά το Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε αποκλειστικός προμηθευτής σοκολάτας του Αμερικανικού Στρατού, ενώ την ίδια εποχή ο γιος Μαυράκος Ιωάννης - Jack υπηρετεί ως έφεδρος αξιωματικός στον Αμερικανικό Στρατό.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Ιωάννης Μαυράκος δεν ξεχνά τον τόπο του και πάντα προσφέρει μέσω του μουλατσιώτικου Συλλόγου που δραστηριοποιείται στην Αμερική, δεν βλέπει δε την ώρα να ξαναβρεθεί στο τόπο που γεννήθηκε. Αυτό γίνεται εφικτό αμέσως μετά τον πόλεμο και τον καταστροφικό εμφύλιο όπου έρχεται ξανά στο χωριό του το 1950. Βλέπει ένα χωριό γεμάτο κόσμο και κυρίως μικρά παιδιά (το χωριό μας στην απογραφή του 1951 είχε 631 κατοίκους). Βλέπει μέσα στο χωριό από τις βρύσες στις γειτονιές να τρέχει νερό, ενώ όταν έφυγε είχε πάρει μαζί του την εικόνα και τα βάσανα να βγάλει ο κόσμος νερό από τα πηγάδια. Βλέπει την εκκλησία, το σχολείο, παντού ανάγκες.
Ευεργέτης του χωριού…
Δε προβληματίζεται μόνο με αυτά που βλέπει, αλλά ενθουσιάζεται και αμέσως δίνει χρήματα στην εκκλησία όπου γίνονται εργασίες στο εσωτερικό του ναού και φτιάχνεται η σκάλα με το γυναικωνίτη. Δίδει χρήματα στο σχολικό συσσίτιο και εδώ αρχίζουν τα μεγάλα και σημαντικά για τον τόπο μας, από τον μεγάλο ευεργέτη του. Καλεί από την Αθήνα μηχανικό για να μελετήσει την κατασκευή μεγάλης δεξαμενής νερού καθώς και αντικατάστασης - μετατροπής του υδραγωγείου. Μέχρι τότε το υδραγωγείο ερχόταν από τον Άγιο Αθανάσιο στο χωριό και γινόταν η διανομή στις γειτονιές από τις εκεί βρύσες. Πράγματι την επομένη χρονιά ξεκίνησε η κατασκευή της δεξαμενής και του δικτύου μέχρι το χωριό. Πρόκειται για δεξαμενή με οπλισμένο σκυρόδεμα ενσωματωμένη στο έδαφος και επενδυμένη με πελεκημένες μαρμάρινες πέτρες. Η δεξαμενή ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του 1954 και τα εγκαίνια έγιναν στις 20 Φεβρουάριου 1955.
Την ίδια εποχή ο Μαυράκος με σημαντικά ποσά συμμετέχει στη ανέγερση του Παναρκαδικού Νοσοκομείου Τρίπολης, που είναι έργο των Αρκάδων της Αμερικής. Με ιδιαίτερη χαρά σήμερα βλέπουμε το όνομα του να είναι πάνω από την είσοδο σε θάλαμο νοσηλείας στον 5ο όροφο. Μια άλλη προσφορά του Μαυράκου στην Ελλάδα λιγότερο γνωστή είναι η συμμετοχή του στη δαπάνη της τοποθέτησης του ανδριάντα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.
Μετά το 1950 ο Μαυράκος έρχεται στην Ελλάδα τακτικά, έχοντας μαζί του και τον γιο του Jack, ο όποιος αγαπούσε το χωριό όπως ο πατέρας του. Στο μυαλό του Μαυράκου είναι η εικόνα που πρωτοείδε στο χωριό με τα πολλά παιδιά και έχει πάρει απόφαση να κάνει κάτι για το μέλλον αυτών των παιδιών. Το 1957 επισκέφτηκε τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Κωνσταντίνο Καραμανλή και του ανακοινώνει ότι θέλει να κατασκευάσει στη γενέτειρα του ένα σχολείο αμερικανικού τύπου. Ο πρωθυπουργός στο άκουσμα αυτής της προσφοράς προσπαθεί να τον μεταπείσει και να κάνει τη δωρεά στην Αθήνα ή έστω στην Τρίπολη, όμως ο Μαυράκος είναι αμετάπειστος, ή στο Ελληνικό ή πουθενά.
Καταλήγουν τελικά να γίνει στο Ελληνικό και γίνεται δεκτή η απαίτηση του Μαυράκου από τον πρωθυπουργό. Για να ξεκινήσει το έργο έπρεπε να γίνει ο άμεσος εξηλεκτρισμός του Ελληνικού. Πράγματι σε σύντομο χρόνο, συνεργεία απ’ όλη την Πελοπόννησο έρχονται και εργάζονται ώστε στις 2 Ιούνιου 1961 να ανάψει το πρώτο φως στο χωριό μας. Ο μηχανικός του Μαυράκου με τους συνεργάτες του επεξεργάζεται τα σχέδια για το νέο σχολείο, το οποίο θεμελιώνεται στις 27 Ιουλίου 1965 σε ιδιόκτητο οικόπεδο του Iωάννη Μαυράκου.
Για την καλύτερη και ταχύτερη υλοποίηση του έργου ο Μαυράκος έχει συστήσει μια επιτροπή που μεριμνά για ό,τι χρειάζεται. Την επιτροπή αποτέλεσαν οι Βασίλειος Λυκογιάννης βιομήχανος, ως πρόεδρος, ο Νικόλαος Μπαρμπαλιάς επιχειρηματίας, ο Αναστάσιος Β. Φουρλής, επιχειρηματίας, ενώ ενεργό συμμετοχή είχε και ο Ιωάννης Β. Φουρλής, ο οποίος την εποχή εκείνη δραστηριοποιούνταν στην Αμερική και ήταν δίαυλος επικοινωνίας της εδώ επιτροπής με τον Μαυράκο. Με γοργούς ρυθμούς το κτίριο αποπερατώνεται και εξοπλίζεται με τα πιο σύγχρονα μέσα, που άλλο σχολείο στην Ελλάδα δεν διέθετε. Είναι ένα από τα καλύτερα σχολικά κτίρια της χωράς και τότε και τώρα.
Με συμβολαιογραφική πράξη ο Μαυράκος, παραχωρεί έναντι του συμβολικού ποσού του 1 δολαρίου το κτίριο και την έκταση που το περιβάλλει, στο Μαυράκειο Φιλανθρωπικό Ίδρυμα, που Ο ίδιος είχε συστήσει στο Saint Louis. Το Σεπτέμβριο του 1970 στεγάζεται εκεί, σε τέσσερις ηλιόλουστες αίθουσες, το τριτάξιο γυμνάσιο Ελληνικού που είχε ιδρυθεί το 1963 και λειτουργούσε στις δύο επάνω αίθουσες του δημοτικού σχολείο και σε άλλους χώρους. Το 1974 ιδρύεται, εξοπλίζεται και λειτουργεί εκεί η Μέση Τεχνική Σχολή Ελληνικού, σχολή που τροφοδοτεί τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη με εξειδικευμένο προσωπικό.
Η επομένη χρονιά το 1975 δεν ήταν όπως οι άλλες για τον επιφανή ξενιτεμένο μας. Ο γιος του Ιωάννης Μαυράκος ο νεώτερος, που το αποκαλούσε Jack, πεθαίνει σε ηλικία 61 χρόνων από ανακοπή. Μετά από το δυσάρεστο αυτό γεγονός, ο ευεργέτης μας κλονίζεται πάρα πολύ και την επομένη χρονιά φεύγει και αυτός από τη ζωή. Μετά το θάνατο του γιου του είχε φροντίσει να παραχωρήσει τη χρήση, επιμέλεια και συντήρηση του κτιρίου της Σχολής στο ελληνικό Υπουργείο Παιδείας.
Το 1982 ιδρύεται και λειτουργεί στους χώρους της Μαυρακείου Σχολής, το Τεχνικό Λύκειο Ελληνικού, που δέχεται μαθητές από την πόλη της Μεγαλό-πολης και τα γύρω χωριά. Οι μαθητές μεταφέρονται καθημερινά με λεωφορεία, ξαφνιάζοντας τον επισκέπτη όταν βλέπει σε ένα μικρό χωριό (στην απογραφή του 1971 είχε 358 κατοίκους) τόσα πολλά σχολεία και μαθητές. Η απάντηση είναι ότι δεν υπήρχε χώρος- σχολείο στη Μεγαλόπολη να τα στεγάσει και τη λύση την έδινε η δωρεά του Μαυράκου στο χωριό μας με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για την ανάπτυξη και τη ζωντάνια του.
Το 1990 η ΔΕΗ εκδήλωσε το ενδιαφέρον της για να της παραχωρηθεί το κτίριο για να στεγάσει εκεί την σχολή ταχύρυθμης εκπαίδευσης των στελεχών της. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι υπήρχε τότε έντονη κινητικότητα και ενδιαφέρον και από άλλες περιοχές για να εγκατασταθεί η σχολή της ΔΕΗ, όπως η Ανδρίτσαινα και το χωριό Τριπόταμος Μεγαλόπολης, όμως καταλυτική ήταν η παρέμβαση για να έρθει η σχολή στο Ελληνικό του τότε υφυπουργού Βιομηχανίας αειμνήστου Βασιλείου Μαντζιώρη.
Πράγματι η ΔΕΗ παραλαμβάνει το κτίριο τον Οκτώβριο του 1990, κάνει εργασίες συντήρησης και ανακαίνισης, νέας περίφραξης, τοποθέτησης κεραμοσκεπής και ξεκινά τις εκπαιδευτικές της δραστηριότητες, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο του 2018, που μας ανακοινώθηκε ότι πρόκειται να αποχωρήσει από το κτίριο. Όλα αυτά τα χρόνια η διεύθυνση της σχολής συνεργάζεται με την κοινότητα Ελληνικού, αργότερα τον Δήμο Τρικολώνων, τον Σύλλογο του χωριού και διέθετε το κτίριο για εκδηλώσεις οπότε αυτό ζητήθηκε.
* Γράφουμε όλα τα παραπάνω για τον μεγάλο ευεργέτη του χωριού μας Ιωάννη Μαυράκο, για να τιμήσουμε την μνήμη του 50 χρόνια μετά τον θάνατό του και την προσφορά του στον τόπο μας και τόπο καταγωγής του, βλ. γενεαλογικά στοιχεία… Τώρα που το όνειρό του για γνώση και για μάθηση των νέων του χωριού του και της ευρύτερης περιοχής γίνεται πραγματικότητα μετά την έλευση και εγκατάσταση στο κτίριο της Σχολής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και πρόσφατα με την ένταξή της στο Πρόγραμμα Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης, βλ. δημοσίευση…



