Από τις πληροφορίες που έχουμε, πρώτη εκκλησία στο Μουλάτσι είναι το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη που βρίσκετε στο κοιμητήριο του χωριού, στις μέρες μας τον ξεχωρίζουμε από το νεότερο ναό με την ονομασία Παλαιός Αγιάννης. Ο ναός αυτός αναφέρετε και στον κατάλογο των πυρπολημένων ναών στην Πελοπόννησο απ τον Ιμπραήμ το 1825. Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και με την σταδιακή αύξηση του πληθυσμού του χωριού, το Μουλάτσι είχε δυο ενορίες, μια στον Αγιαννη και μια στον Αγιολιά, ένα μικρό εκκλησάκι που είχε κτιστεί τότε στη θέση που είναι ο μεγάλος ναός σήμερα.
Το 1904 οι κάτοικοι και οι ιερείς των δυο ενοριών βλέπουν ότι οι εκκλησίες τους είναι μικρές και αποφασίζουν την ανέγερση νέων μεγαλύτερων εκκλησιών (βλ. συμφωνητικό με μαστόρους…), στις θέσεις που είναι σήμερα. Μετά το 1950 οι δυο ενορίες γίνονται μια με καθεδρικό ναό το Προφήτη Ηλία, ο ναός του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου είναι ο κοιμητηριακός ναός. Στο ναό του Προφήτη Ηλία τελούνται λειτουργίες τις περισσότερες εορτές και Κυριακές του χρόνου, πανηγυρίζει στις 20 Ιουλίου. Στον κοιμητηριακό ναό τελούνται λειτουργίες σε εορτές, όπου σε αυτό το ναό υπάρχουν αφιερωμένες εικόνες αγίων, όπως του Αγίου Μοδέστου, αφιερωμένη από τους ποιμένες του χωριού και άλλες. Ο ναός του Τιμίου Προδρόμου πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου ήμερα που είναι το πανηγύρι του χωριού.
Ο Παλαιός Αγιάννης από το 1904 μέχρι το 1985 γίνεται οστεοφυλάκιο γνωστό τότε ως Κοκκαλοθήκη. Το 1985 με δωρεά του Ντίνου Αναγνωστόπουλου και Πάνου Μπαρμπαλιά χτίζεται νέο οστεοφυλάκιο και ο Παλαιός Αγιάννης μένει να περιμένει την ανακαίνιση του, ανακαίνιση που έγινε το 2006 από το Δήμο Τρικολώνων. Το 2009 με δαπάνη του Δήμου Τρικολώνων και συνδρομές πατριωτών έγινε νέο Οστεοφυλάκιο. Το 2015 ο ιερέας του χωριού στις 24 Ιουνίου, εορτή της γέννησης του Τιμίου Προδρόμου, επαναλειτούργησε το μικρό αυτό πρώτο εκκλησάκι 111 χρόνια μετά.
Μέσα στο χωριό είναι ο ναός του Αγίου Δημητρίου, κτίστηκε το 1890, εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου. Στις 27 Αυγούστου του Αγίου Φανουρίου οι κάτοικοι του χωριού προσέρχονται με τις Φανουρόπιτες και την 1η Οκτωβρίου γίνεται εκεί η εορτή της Παναγίας της Γοργοεπηκόου. Παλαιές πληροφορίες μας λένε ότι στο κάτω μέρος του προαυλίου τα πολύ παλαιά χρόνια ήταν νεκροταφείο.
Στη γειτονιά των Μπαρμπαλιαίων, στο ψηλότερο σημείο του χωρίου, είναι η εκκλησία της Παναγίας που πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου και εορτάζει πάλι στις 31 Αυγούστου, εορτή της Τιμίας Ζώνης, παλαιά εκκλησία η οποία έχει ανακατασκευαστεί δυο φορές με δαπάνες των κατοίκων, κυρίως της γειτονιάς αυτής. Στην έξοδο του χωριού προς τη Στεμνίτσα δεξιά στη θέση «Αλώνι του Δημοκλή» είναι η τρισυπόστατη εκκλησία Αγίου Νικολάου, Αγίας Κυριακής, Αγίου Νεκταρίου, εορτάζει στις εορτές αυτές. Βόρεια και ποιο ψηλά είναι ο ΑγιοΘανάσης, με ωραία θέα προς το χωριό και το λεκανοπέδιο, εορτάζει στις 2 Μαΐου.
Στα νότια του χωριού και μετά τη σχολή του Μαυράκου είναι ο Αγιώργης, που πανηγυρίζει στις 23 Απριλίου ή τη Δευτέρα του Πάσχα, κτίστηκε εκεί με δωρεές των κατοίκων και σε οικόπεδο που παραχώρησε ο Δημήτριος Γεωργαντάς (Δημητράκης). Παλαιότερα πριν το 1950 υπήρχε ερειπωμένος ναός κάτω από τη στροφή ο οποίος κατεδαφίστικε, λέγεται ότι εκεί δίπλα σε αυτό το ναΐσκο ενταφίαζαν τα αβάφτιστα βρέφη. Αγιώργης υπήρχε και στα κτήματα του χωριού στο Γαιδουρόκαμπο, εκεί που τώρα αναπτύσσεται ο μεγάλος αμπελώνας της οικογένειας Φασουλή. Στην ελαιόφυτη περιοχή της Βερβίτσας είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ή Αγιασωτήρα (φωτογραφία), εορτάζει στις 6 Αυγούστου εκείνη την ημέρα ο ιερέας μας μετά την Θεία Λειτουργία, ευλογεί ένα καλάθι με τα πρώτα σταφύλια. Στην περιοχή Χαρατσάρι υπάρχει η εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, την εκκλησία αυτή την συντηρούν οι οικογένειες των παιδιών του Ηλία Κ. Κουρουνιώτη, εορτάζει στις 6 Ιουνίου.
Στην νότια είσοδο του χωριού μας είναι το μοναστήρι του Αγίου Νικοδήμου, κτίστηκε το 1975 από τον συμπατριώτη μας Αρχιμανδρίτη Αντώνιο κατά κόσμο Αθανάσιο Γεωργαντά και ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο . Στον περίβολο έχει τον ιερό ναό του Αγίου Νικοδήμου, τον ιερό ναό του Αγίου Αντωνίου, τον ιερό ναό των Αγίων Μαρτύρων και τον ιερό ναό της Παναγίας. Οι ναοί αυτοί έχουν αγιορείτικα ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια, αναλόγια, στασίδια και τέμπλα, έχει πλούσια βιβλιοθήκη με σπάνια εκκλησιαστικά βιβλία, καθώς και ιερά κειμήλια, διαθέτει ευρύχωρη τράπεζα και κελιά φιλοξενίας. Η ιερά μονή πανηγυρίζει στις 27 Ιουλίου, (14 Ιουλίου με το παλιό ημερολόγιο).
Ξεχωριστή θέση έχουν για τους κατοίκους του χωριού μας, κοντινά προσκυνήματα όπου εκεί πηγαίναν από τα παλαιά χρόνια για να προσευχηθούν και να γιορτάσουν, εκεί συναντιόντουσαν με γνωστούς και φίλους από τα γύρω χωριά. Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, είναι τόπος που όλους μας από τα μικρά μας χρόνια μας φέρνει κοντά της. Η Παναγία η Υπαπαντή κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου, ο Άγιος Ανδρέας στον Λούσιο στις 30 Νοεμβρίου και η Παναγία στο Βιδώνι στις 8 Σεπτεμβρίου.
Βλ. Άλμπουμ…