Γενάρχης του δένδρου θεωρείται ιερέας των αρχών του 18ου αιώνα ονόματι Βασίλειος. Από την ιεροσύνη και το όνομά του προέκυψε το επώνυμο Παπαβασιλόπουλος, απόγονοί του δε μεταξύ των οποίων και ιερείς, άλλαξαν εν καιρώ το επώνυμό τους σε Αναγνωστόπουλος, Διαμαντόπουλος, Παπακωνσταντίνου, Παπαντωνίου, Παπαγεωργίου είτε κατά το όνομα του πατέρα τους σε -πουλος είτε κατά το λειτούργημά τους σε Παπα-.

Οι Παπαβασιλόπουλοι Αναστάσιος, Αθανάσιος, Δημήτριος και Νικόλαος (βλ. κλάδους)  υπήρξαν υιοί του γενάρχου ιερέως Βασιλείου, ο οποίος είχε άλλους δύο υιούς που δεν άφησαν απογόνους ως μοναχοί στην Μονή Προδρόμου, τον Κωνσταντίνο (1760, μοναχός Καλλίνικος) και τον Παναγιώτη (1767, μοναχός Πολύκαρπος).